Umowa zawarta na czas oznaczony.

Wypowiedzenie umowy najmu w trybie natychmiastowym

Kaucja zabezpieczająca należności z tytułu najmu

Bezprawne wypowiedzenie umowy najmu nieruchomości

Strony sporządziły między sobą umowę najmu na czas oznaczony od 1 listopada 2019 r. do 31 października 2022 r.

W wiadomości e-mail z 17 czerwca 2020 r. Najemca poinformował Wynajmującego, że zamierza się wyprowadzić 30 czerwca 2020 r.

Wynajmujący poinformował Najemcę, że jest związany umową do końca jej trwania, i jednocześnie zapytał, czy zna kogoś, kto mógłby przejąć tę umowę.

W odpowiedzi wysłanej do Wynajmującego Najemca stwierdza, że szukanie nowego najemcy nie jest jego problemem.

W związku z tym, że nie ma możliwości wypowiedzenia umowy na czas oznaczony – poza sytuacjami szczególnymi, które w tym przypadku nie zaistniały – Komisja uznała, że umowa została zerwana.

Prawo Najemcy do odstąpienia od umowy opisano w art. 60. ustawy o najmie lokali. Zbyt wysoki czynsz jako powód wypowiedzenia umowy nie został uwzględniony w tym przepisie.

Komisja ds. Skarg Mieszkaniowych poprosiła Wynajmującego o przedłożenie dowodów na to, że od razu zamieścił ogłoszenie z ofertą najmu lokalu w celu zminimalizowania poniesionych strat.

Wynajmujący twierdził, że zamieścił ogłoszenie, lecz nikt nie chciał wynająć lokalu, co potwierdził również Najemca.

Komisja uznała, że Wynajmujący spełnił przesłanki art. 62 ust. 1 ustawy dotyczące minimalizowania strat poniesionych w związku z zerwaniem umowy.

Wobec powyższego Komisja stwierdziła, że Najemca ponosi odpowiedzialność za szkodę wynikłą z zerwania przez niego umowy, i odrzuciła wniosek o zwrot kaucji zabezpieczającej.

Decyzja:

Wynajmujący nie musiał zwrócić kaucji zabezpieczającej w wysokości 420 000 kor. Kwota ta stanowiła prawie trzymiesięczny czynsz.